Γεννέθλια ξανά λοιπόν;

Για μένα αυτή τη φορά

Τυχαία (;)

Ξύπνησα από το χορό της φλόγας πάνω από το κεφάλι μου

Με έπνιγε η μυρωδιά του καμμένου πλαστικού

Σκεφτόμουν οτι έβλεπα ταινία

Άρπαξα το πρώτο πράγμα που βρήκαν τα χέρια μου και τη χτύπησα με όση δύναμη είχα

Δεν έσβηνε

Σηκώθηκα χωρίς ακόμα να καταλαβαίνω

Το νερό μου ήταν εκεί, το αναποδογύρισα

Μαύρο σύννεφο, μαύρη σκόνη παντού, η μυρωδιά του καμμένου πλαστικού

Έτριβα με λύσσα τους τοίχους μέχρι το πρωί

Έγιναν γκρι

Έφυγα

Ακόμα δεν έχω καταλάβει

Σκέφτομαι μόνο "αλήθεια, πώς θα ένιωθες αν είχα πεθάνει σήμερα;"

Χθες ήθελα να γράψω, γεμάτη χαρά, πόσο υπέροχο είναι όταν η πίστη μου για τους ανθρώπους ξαναβρίσκει το δρόμο της. Δεν πρόλαβα...

Σήμερα έχασα την πίστη μου σε μένα

Με φοβάμαι

my love

αρχές Απρίλη

κάποια χρόνια πριν

[και με μερικές μέρες διαφορά]

ήρθαν στη ζωή δύο σημαντικοί μου άνθρωποι

και οι δύο υπήρξαν μεγάλοι μου έρωτες

ο πρώτος κράτησε δέκα χρόνια [χωρίς ανταπόκριση]

ο δεύτερος ξεριζώθηκε βάναυσα πριν καν ανασάνει

είναι κι οι δύο σπουδαίοι και όμορφοι

τους εύχομαι [λίγο καθυστερημένα λόγω συνθηκών]

να βρουν αυτό που ψάχνουν

4x8x4

my Love

my love
thy hair is one kingdom
the king whereof is darkness
thy forehead is a flight of flowers
thy head is a quick forest
filled with sleeping birds
thy breasts are swarms of white bees
upon the bough of thy body
thy body to me is April
in whose armpits is the approach of spring
thy thighs are white horses yoked to a chariot
of kings
they are the striking of a good minstrel
between them is always a pleasant song
my love
thy head is a casket
of the cool jewel of thy mind
the hair of thy head is one warrior
innocent of defeat
thy hair upon thy shoulders is an army
with victory and with trumpets
thy legs are the trees of dreaming
whose fruit is the very eatage of forgetfulness
thy lips are satraps in scarlet
in whose kiss is the combinings of kings
thy wrists
are holy
which are the keepers of the keys of thy blood
thy feet upon thy ankles are flowers in vases
of silver
in thy beauty is the dilemma of flutes
thy eyes are the betrayal
of bells comprehended through incense

e.e.cummings