Γεννέθλια ξανά λοιπόν;

Για μένα αυτή τη φορά

Τυχαία (;)

Ξύπνησα από το χορό της φλόγας πάνω από το κεφάλι μου

Με έπνιγε η μυρωδιά του καμμένου πλαστικού

Σκεφτόμουν οτι έβλεπα ταινία

Άρπαξα το πρώτο πράγμα που βρήκαν τα χέρια μου και τη χτύπησα με όση δύναμη είχα

Δεν έσβηνε

Σηκώθηκα χωρίς ακόμα να καταλαβαίνω

Το νερό μου ήταν εκεί, το αναποδογύρισα

Μαύρο σύννεφο, μαύρη σκόνη παντού, η μυρωδιά του καμμένου πλαστικού

Έτριβα με λύσσα τους τοίχους μέχρι το πρωί

Έγιναν γκρι

Έφυγα

Ακόμα δεν έχω καταλάβει

Σκέφτομαι μόνο "αλήθεια, πώς θα ένιωθες αν είχα πεθάνει σήμερα;"

Χθες ήθελα να γράψω, γεμάτη χαρά, πόσο υπέροχο είναι όταν η πίστη μου για τους ανθρώπους ξαναβρίσκει το δρόμο της. Δεν πρόλαβα...

Σήμερα έχασα την πίστη μου σε μένα

Με φοβάμαι